Polityka publiczna w zakresie obrony

Rewolucja technologiczna umożliwiła nowoczesnemu społeczeństwu niezliczone postępy powodując powstanie tzw. „społeczeństwa informacyjnego które jest oszołomione szybkim rozprzestrzenianiem się wiedzy i informacji wspieranym przez technologie informacyjno-komunikacyjne. W związku z tym rządy i obywatele stali się narażeni na niebezpieczeństwa i zagrożenia związane z „cyberprzestrzenią miejscem w którym odbywają się interakcje w połączonym świecie. Najnowsza historia pokazuje że cyberprzestrzeń może stać się środowiskiem nieprzyjaznym dla bezpieczeństwa krajów i obywateli. Wojny i ataki których konsekwencje są nieograniczone mogą być zainicjowane w środowisku wirtualnym niezależnie od tego czy są wynikiem działań pojedynczych osób czy grup rządowych. Faktem jest że taki scenariusz uwypukla potrzebę zapewnienia przez rządy bezpieczeństwa i obrony swoich cyberprzestrzeni które nabierają cech prawdziwych państw narodowych mających cybermieszkańców jako ludność cyberprzestrzeń jako terytorium oraz suwerenność która polega na zdolności do zapewnienia bezpieczeństwa i wykorzystania tego wirtualnego środowiska. Co zrobić gdy wróg jest niewidzialny i może znajdować się wszędzie?