Poruseni ideali

<p><span style=color: rgba(34 34 34 1)>Roman </span><em style=color: rgba(34 34 34 1)>Poruseni ideali</em><span style=color: rgba(34 34 34 1)> (1899) poslednji je roman iz trilogije srpskog realiste Svetolika Rankovica. Autor ga je pisao poslednjih nedelja zivota u samrtnoj postelji a prema dostupnim podacima dovrsio 19. februara 1899. godine samo mesec dana pred smrt. Rukopis je objavila </span><em style=color: rgba(34 34 34 1)>Srpska knjizevna zadruga</em><span style=color: rgba(34 34 34 1)> posthumno 1900. godine. U ovom psiholoskom romanu nadogradivsi knjizevnu tradiciju realizma intenzivnim pesimizmom pisac prikazuje moralni zivot Srbije devedesetih godina 19. veka kada vecina uvrezenih patrijarhalnih normi pada pred pojavom sve mnogobrojnijih ljudskih slabosti. Otudjen i razocaran glavni lik Ljubomir kasnije kaludjer Leontije cini se uzalud pokusava da pronadje poveznicu izmedju nekad zamisljenih svetova punih ideala koje je istinski zeleo da zatekne i u buducnosti i realnosti koja je sve samo ne ispunjena idealima nadom i verom.</span></p><p>-----</p><p>Written in the last weeks of the author's life <em>Broken Ideals</em> closes Svetolik Rankovic's realist trilogy with stark clarity. Ljubomir-soon to become the monk Leontije-looks out at a society where patriarchal certainties are cracking and discovers the same fracture lines within himself. Rankovic strips away ornament for the sake of psychology: letters that curdle into demands prayers that echo as doubt a winter day when even work feels pointless. This is realism leaning toward the modern suffused with disillusion but alive to the smallest ethical tremor. For readers of Tolstoyan moral drama and Central European psychological fiction this novel offers a bracing portrait of ideals tested to failure-and of the human being left to pick up the pieces.</p>