Potencjał systemów rolno-leśnych w południowej Brazylii

Konieczność rekultywacji zdegradowanych obszarów na terenach wiejskich w połączeniu z różnorodnością gatunków nadających się do tworzenia systemu produkcji stała się przyczyną przeprowadzenia wspomnianych badań których celem było uzyskanie informacji na temat postrzegania przez rolników posiadających wiedzę związaną z agrobioróżnorodnością i wykorzystaniem rodzimych zasobów genetycznych roślin do tego celu. Dane pokazują że w opinii rolników obszary stałej ochrony są ważne dla zachowania zasobów wodnych ale mają ograniczone zastosowanie. Panuje zgoda co do tego że strategia wykorzystania systemów rolno-leśnych jest realna w odbudowie zdegradowanych obszarów zwłaszcza jeśli skład tego systemu jest zdominowany przez gatunki rodzime funkcjonalne dla środowiska i gospodarstwa. Wymieniono 146 gatunków etnicznych wśród których na szczególną uwagę zasługują: Acca sellowiana Araucaria angustifolia Ilex paraguariensis Campomanesia xanthocarpa Eugenia pyriformis Ocotea porosa Maytenus ilicifolia i Tabebuia alba.