Praca edukacja i Krajowy Plan Kwalifikacji Pracowników

W niniejszej pracy analizuję Krajowy Plan Kształcenia Zawodowego (PLANFOR) wdrożony w 1995 r. w logice zatrudnialności w związku z bezrobociem strukturalnym w okresie rządów Fernando Henrique Cardoso i wpisany w ramy tzw. aktywnych polityk Publicznego Systemu Zatrudnienia. Uważając że temat ten ma znaczenie społeczne moje największe zainteresowanie nim wynika w rzeczywistości z mojego pierwszego niepokojącego doświadczenia zawodowego w 1999 r. (pracując w jednej z instytucji realizujących PLANFOR w Maceió - Alagoas) i powróciło w 2006 r. w kontakcie z marksistowskimi teoriami. Na potrzeby niniejszego badania wychodzę od rozumienia kwalifikacji jako procesu łączącego pracę i edukację który rozwija się w sprzecznej przestrzeni między pracą a kapitałem. Ponadto poruszam kwestię tendencji pojawiających się w obliczu procesów budowania burżuazji oraz interwencji państwa w postaci propozycji kwalifikacji zawodowych pracowników wyrażających się w nieustannym rozpowszechnianiu idei takich jak przedsiębiorczość zatrudnialność i obywatelstwo.