Prawo do rozwoju w obliczu kryzysu suwerenności państwowej

Niniejsza rozprawa bada żywotność prawa do rozwoju - ius ad progressum - w świetle suwerenności państwowej w kryzysie szczególnie w państwach afrykańskich takich jak Demokratyczna Republika Konga. Chociaż prawo międzynarodowe formalnie ustanawia to prawo w Deklaracji z 1986 r. i kilku instrumentach ONZ jego wdrożenie pozostaje w dużej mierze zagrożone gdy suwerenność - warunek normatywnego samostanowienia - zostaje zredukowana do fikcji prawnej (potestas inania).Analizując przypadek DRK kraju bogatego w zasoby ale strukturalnie utrzymywanego w postkolonialnej zależności artykuł podkreśla szkodliwą rolę nielegalnych długów programów dostosowawczych narzuconych ex cathedra i relacji władzy ukrytych za pozorną neutralnością instytucji międzynarodowych.