Prawo do samoobrony w prawie międzynarodowym

Prawo do samoobrony ma swoje źródło w fakcie że natura zobowiązuje każdego do własnej ochrony. W związku z tym międzynarodowe prawo zwyczajowe uznało prawo do samoobrony za prerogatywę państwa. Artykuł 51 Karty Narodów Zjednoczonych stanowi jednak że prawo do samoobrony istnieje „w razie napaści zbrojnej.... Artykuł 51 Karty Narodów Zjednoczonych ma zastosowanie wyłącznie w przypadku ataku zbrojnego. Tak więc głównym problemem jest to czy prawo do samoobrony uprzedzającej zostało zniesione w ramach systemu Karty Narodów Zjednoczonych lub na jakich warunkach można by je rozważyć. Z drugiej strony terroryzm jest nową fazą wojny nową rasą. Grupy terrorystyczne z samej swojej natury nie pasują do kategoryzacji niepaństwowych grup walczących takich jak powstańcy. Równie ważne i mylące jest to czy kwalifikują się jako osoby chronione zgodnie z Konwencją Genewską I i II ponieważ nie są ani członkami sił zbrojnych milicji lub korpusu ochotniczego ani członkami innych milicji i innych korpusów ochotniczych. Niniejsza książka porusza tę dość kłopotliwą kwestię prawa międzynarodowego.