Proaktywna kontrola

Książka ta bada w jaki sposób policja w Ottawie organizacja policyjna zaangażowana w działania na rzecz społeczności lokalnych wdraża ten paradygmat a także rozważa niektóre korzyści i wyzwania związane z podejściem opartym na współpracy. Autor twierdzi że pomimo ideałów policyjnej służby społecznej istnieją znaczne ograniczenia które utrudniają funkcjonariuszom policji nawiązywanie współpracy z lokalną społecznością. Ograniczenia te obejmują niejasne rozumienie koncepcji policji społecznej działania mobilizujące społeczność oparte na założeniu że społeczności są gotowe i chętne do udziału w programach zapobiegania przestępczości ustanowionych przez policję tradycyjną strukturę policji która nie jest w stanie skutecznie utrzymać reform policji społecznej oraz podstawową subkulturę policyjną która nie popiera proaktywnej policji. Wyniki badań sugerują że chociaż policja w Ottawie jest zaangażowana w działania policji społecznej musi rozważyć wyeliminowanie zidentyfikowanych ograniczeń aby skutecznie wdrożyć policję społeczną i zachować odpowiedzialność.