Promicanje kroz razdvojene dane

<p>Roman Vladimira Radovanovica je vrlo kompleksan jer je u njemu na vrlo osoben nacin nacinjen spoj ljubavnog egzistencijalistickog i detektivskog romana. Sa elementima antiromana ovo delo odise sa toliko ekstravagantnih knjizevnih elemenata: metafora lirskih pasaza lucidnih misli kontrasta stvarnih ili zamisljenih (?) dijaloga erotskih momenata ljubavnih ekstaza opisa paradoksa i narocito kontradikcija da predstavlja veliko osvezenje za nasu knjizevnu scenu. Svojevremeno je Stefan Malarme veliki francuski simbolisticki pesnik rekao da je glavna karakteristika zivota za duhovno osvescenog coveka nemoc koja se manifestuje kao kriza a iz koje je izlaz jedino stvaranje umetnickog konkretno knjizevnog dela a po svemu sudeci da je tako onda je Vladimir Radovanovic svojim pisanjem uopste a narocito ovog romana pronasao pravi lek za egzistencijalnu krizu savremenog coveka. </p><p>(Vladan D. Jovanovic)</p><p></p><p>Vladimir pise kao zmaj jer to je njegov dar od Boga. Grize u samu srz svoga bica kida sebi meso ne zali bolove nigde ne stedi. Razumljivo je da za takvo putovanje kroz samokasapljenje ne moze svako imati kartu nit biti saputnik. Ali se mora zapitati (jer je u ljudskoj prirodi radoznalost genetski zapis) - sta se iza tolikog bola krije da li su tamo odgovori mozda je bas tamo ona mitska cistoca i cistota toliko opevavana i uzvisivana a fosilna od netaknute starosti...? Vladimir ne ceka neko drugo vreme za putovanje do izvorista svojih nepoznanica trazi resenja koja su ispunjujuca u svojoj tacnosti makar bila nalik smrti makar ga plasila do te iste smrti. Njegovo stvaralastvo je svojevrsno samoprogonstvo nalik cistilistu da mora odvesti (i pisca i citaoca) jedino do isceljenja do sustine odgovora jer toliko stradalnistva i ponovnog ustajanja proporcionalno je jedino majstorstvu artiste na trapezu; i to bez zastitne mreze. </p><p>(Tanjа Djurdjevic)</p><p></p><p>-----</p><p></p><p><em>Promicanje kroz razdvojene dane (Passing Through Separate Days)</em> is a daring blend of love story existential search and noir. Radovanovic's voice is lucid and lyrical moving between metaphors sharp dialogue and startling insights. A man haunted by crisis tries to write his way toward meaning-and toward a woman who might be the answer or the question itself. The result is a hybrid novel that reads like a long night of thought: restless erotic and full of nerve. </p>