Przenoszenie Pseudomonas syringae w soi

Patogeny przyczepiają się do nasion na różnych etapach. Roślina macierzysta zakażona patogenem może zarazić nasiona poprzez swój system naczyniowy lub części kwiatowe; podczas przetwarzania nasion oraz w trakcie transportu zbiorów przechowywania przechowywania nasion i młócenia. Przenoszenie z nasion na sadzonki łączy w sobie zdolność patogenu do przetrwania poza nasionem żywiciela rozmnażania się na żywicielu oraz rozprzestrzeniania się i przenoszenia na tkanki roślinne. Po przedostaniu się patogenu do rośliny skuteczna infekcja może nastąpić tylko wtedy gdy między patogenem a żywicielem nawiąże się relacja pasożytnicza. Relacja pasożytnicza (interakcja kompatybilna) prowadzi do rozwoju objawów podczas gdy interakcja komensalna (interakcja niekompatybilna) prowadzi do reakcji nadwrażliwości (HR) która jest formą mechanizmu obronnego rośliny. Praca ta została przeprowadzona w Zimbabwe w celu zbadania przenoszenia izolatów Pseudomonas syringae pv. z nasion na rośliny aby ocenić znaczenie nasion jako głównego źródła inokulum dla bakteryjnej zarazy soi (Glycine max). Zwrócono również uwagę na utajony wzrost patogenu w roślinie który potwierdzono w niektórych roślinach bezobjawowych.