Radiografia kontrastowa w stomatologii

Radiografia kontrastowa jest jedną z najważniejszych procedur pomocniczych w obrazowaniu jamy ustnej i szczękowo-twarzowej. Pomimo pojawienia się nowszych technik badawczych pozostaje ona jednym z najbardziej przydatnych narzędzi diagnostycznych. Radiografia kontrastowa poprawia lub umożliwia wizualizację narządów otoczonych tkankami o tej samej nieprzezroczystości radiograficznej dostarczając w ten sposób informacji o wielkości kształcie i położeniu tych struktur i sąsiednich obszarów. Pokazuje wewnętrzną strukturę narządu w tym jego wzór błony śluzowej a czasami może również pomóc w ocenie funkcji narządu. Na początku środki kontrastowe były używane głównie z konwencjonalnymi promieniami rentgenowskimi ale później ewoluowały jako ważny podzbiór nowo opracowanych specjalistycznych technik obrazowania stosowanych do określonych zaburzeń anatomicznych lub fizjologicznych np. sialografii artografii angiografii i nosogardzieli. Działania niepożądane związane z wewnątrznaczyniowym podawaniem ICM są na ogół łagodne i samoograniczające się; reakcje które występują w wyniku pozanaczyniowego stosowania ICM są rzadkie reakcje ciężkie lub zagrażające życiu mogą wystąpić bardzo rzadko.