RADZIECKIE KINO PÓ?NEGO STALINIZMU

W latach 1945-1953 ZSRR prze?ywa? ostatnie lata w?adzy Stalina. Kraj odbudowywa? si? po hekatombie II wojny ?wiatowej. Samo kino podnosi?o si? po fizycznych zniszczeniach na Zachodzie i mobilizacji do wysi?ku wojennego poprzez studia przeniesione na Wschód do Azji ?rodkowej. Konstytucja kina w czasach pó?nego stalinizmu przechodzi?a przez kolejne fazy. W latach 1945-1947 ambitne krytyczne i odwa?ne filmy wychodzi?y spod r?ki filmowców którzy korzystali z autonomii uzyskanej przez spo?ecze?stwo podczas wojny i potrzeby zdobycia poparcia pa?stwa. Ale na ka?dym kroku byli te? zaanga?owani filmowcy. Po 1947 roku wolno?? artystyczna zosta?a ograniczona a kino zosta?o zmuszone lub zaproszone do udzia?u w projekcie jedno?ci narodowej w obliczu nowego konfliktu teraz zimnego w Europie i gor?cego w rodz?cym si? Trzecim ?wiecie. Aby zwalcza? antykomunistyczn? i antyradzieck? propagand? kino produkowa?o propagand? antyangloameryka?sk?. Mogli by? postrzegani jako zwykli kapitali?ci opresyjni chciwi i wyzyskuj?cy ale mogli te? by? pijani - nie wódk? ale ginem dla biednych lub whisky dla bogatych.