Reakcja tykwy kolczastej (Momordica dioica Roxb.) na mikrorozmnażanie

Obecne badania przeprowadzono na czterech różnych genotypach tykwy kolczastej (Momordica dioica Roxb.) w celu ustandaryzowania niezawodnej procedury inicjacji pędów i korzeni u roślin pochodzących z ustabilizowanych kultur. Hodowle zainicjowano przy użyciu eksplantatów węzłów genotypów R1P17 R2P5 R9P7 i R11P5 oraz różnych pożywek do hodowli tkankowej roślin składających się z pożywki MS uzupełnionej kombinacją BAP IBA i NAA. Wyniki dotyczące inicjacji pędów i korzeni wykazały że żadna z eksplantatów nie była w stanie wywołać pędów i korzeni na pożywce MS bez hormonów ale eksplantaty wszystkich genotypów przeżyły w 100% na pożywce MS uzupełnionej kombinacją BAP i NAA. Pędy wywołane z eksplantatów węzłów miały jasnozielony kolor. Na inicjację pędów i ich proliferację duży wpływ miały genotypy kombinacje pożywek i ich interakcje. Na podstawie efektu interakcji pożywka 10 mg/l BAP + 02 mg/l NAA dla genotypu R1P17 zainicjowała wczesne pędy a genotyp R11P5 wyprodukował większą liczbę pędów. W hodowli pędów wydłużenie pędów i międzywęźla pochodzące z eksplantatów węzłów wszystkich czterech genotypów tykwy kolczastej zostało przetestowane pod kątem ich reakcji na pożywce MS.