Rolnictwo rodzinne i przemysł cukrowniczy

Państwo brazylijskie wznowiło politykę agroenergetyczną mającą na celu stymulowanie produkcji trzciny cukrowej uzasadniając to wzrostem cen ropy naftowej. W ten sposób stan Goiás znalazł się na głównych szlakach ekspansji trzciny cukrowej. Uprawy wkraczają nie tylko na duże obszary terytorialne ale także na tereny rolnictwa rodzinnego. Celem badania było zrozumienie form integracji rolników rodzinnych z przemysłem cukrowniczym a także sprzeczności społecznych i środowiskowych wywołanych procesem ekspansji uprawy trzciny cukrowej w Itapuranga - GO gminie w której dominuje rolnictwo rodzinne. Zaobserwowano że polityka agroenergetyczna przyczyniła się do zmiany kontekstu społeczno-ekonomicznego Itapuranga. Nowe relacje pośredniczone przez umowy integracyjne spowodowały znaczne zmiany w dynamice społecznej organizacyjnej i produkcyjnej rolników wywołując sprzeczne procesy w zakresie tworzenia miejsc pracy migracji kontrowersji związanych z przemocą a także podaży i cen żywności oraz relacji społeczeństwa ze środowiskiem naturalnym.