Rośliny paprociowe o działaniu przeciwrobaczym u owiec (Ovis aries Linn.)

Etnobotanika w medycynie ludzkiej i weterynaryjnej to nowa dziedzina zajmująca się leczeniem różnych chorób zakaźnych wywoływanych przez mikroorganizmy takie jak bakterie wirusy i grzyby chorób nowotworowych infekcji pasożytniczych wewnętrznych i zewnętrznych infekcji skóry gojenia się ran i innych czynników etiologicznych bez niepożądanych objawów najmniej toksycznych i tanich. Istnieją różne działania badawcze w wyższych grupach taksonomicznych roślin w przeciwieństwie do mszaków i paproci. Rośliny lecznicze z grupy paprociowych są niszczone i zanikają z powodu działalności człowieka naturalnych osuwisk erozji gleby intensywnych opadów deszczu i znajdują się w stanie zagrożenia a niektóre z nich są wpisane do Czerwonej Księgi IUCN jako gatunki zagrożone wyginięciem. Właściwości lecznicze paproci i roślin pokrewnych jako medycyny ludowej są pierwszym krokiem do badań nad zastosowaniem tych roślin pterydofitycznych w medycynie etnoweterynaryjnej. Niniejsza książka skupia się na rozmieszczeniu i różnorodności leczniczych pterydofitów badaniach fitochemicznych wybranych paproci pod kątem działania przeciwrobaczego przy użyciu różnych ekstraktów rozpuszczalnikowych skuteczności przeciwrobaczej paproci in vitro i in vivo w zwalczaniu infekcji endopasożytniczych u owiec.