Różnorodność genetyczna morfologiczno-molekularna pszenicy durum

Książka ta zawiera wyniki badań przeprowadzonych na dwudziestu ośmiu genotypach pszenicy durum w celu określenia różnorodności genetycznej za pomocą markerów morfologicznych i molekularnych ocenianych w ramach randomizowanego projektu blokowego z trzema powtórzeniami. Obserwacje odnotowano dla dziesięciu cech ilościowych a mianowicie: dni do pojawienia się kłosów okres wypełniania ziarna dni do dojrzałości wysokość rośliny (cm) liczba efektywnych pędów na roślinę długość kłosów (cm) liczba kłosków na kłosie długość szypułki masa 1000 ziaren (g) i masa ziarna na roślinę (g). Oszacowano różne parametry genetyczne takie jak różnorodność genetyczna postęp genetyczny analiza współczynnika ścieżki itp. Dwadzieścia osiem genotypów podzielono na siedem klastrów w badaniu rozbieżności genetycznej przy użyciu markerów SSR. Wzorzec klastrowania nie wykazał żadnego związku między rozmieszczeniem geograficznym a rozbieżnością genetyczną ponieważ genotypy tego samego pochodzenia były rozrzucone w różnych klastrach a genotypy z różnych obszarów były zgrupowane w tym samym klastrze.