Śladami powtórzeń

Powtórzenia stanowią podstawę wiedzy psychoanalitycznej a także są bardzo obecne w praktyce klinicznej. W niniejszej pracy przedstawiamy analizę występowania powtórzeń w dziełach Sigmunda Freuda wskazując na ich głęboki związek z innymi kluczowymi pojęciami psychoanalizy takimi jak nieświadomość wyparcie przeniesienie i popęd. Podkreślamy pojawienie się zjawiska kompulsji powtarzania i przełom lat 20. zwracając uwagę na zderzenie powtarzania i sensu koncepcję popędu śmierci i nowy dualizm popędowy. W tym kontekście pokazujemy jak psychoanaliza odeszła od swojego statusu sztuki interpretacji na rzecz pracy z nadmiarem popędu którego nie da się przedstawić. W obliczu wyzwania radzenia sobie z traumą i brakiem sensu psychoanaliza od samego początku poddaje się ciągłej transformacji i może obecnie służyć jako potężne narzędzie interpretacji i interwencji w zjawiska i formy współczesnego cierpienia.