Średnia objętość płytek krwi (MPV) i dowody na ryzyko zakrzepicy

Znaczenie laboratorium klinicznego w praktyce decyzyjnej jest krytyczne biorąc pod uwagę znaczący wpływ wyników badań laboratoryjnych na diagnozę medyczną i wynikającą z niej terapię. Płytki krwi odgrywają kluczową rolę w prawidłowej hemostazie a ich udział w zaburzeniach zakrzepowych jest krytyczny. W tej kwestii aktywowane płytki krwi są wskaźnikiem zwiększonego ryzyka zakrzepowego wśród pacjentów. W niniejszym badaniu przetestowano zdolność średniej objętości płytek krwi (MPV) do wykorzystania jako wskaźnika aktywacji płytek krwi; w konsekwencji może on stać się wstępnym testem przesiewowym w badaniu dalszego ryzyka zakrzepicy. Niemniej jednak wartość predykcyjna MPV ma tendencję do erozji biorąc pod uwagę że można nią łatwo manipulować poprzez metodologię analizy długość czasu między pobraniem próbki a pomiarem oraz rodzaj antykoagulantu. Celem tego badania było określenie wpływu antykoagulantów na stabilność płytek krwi w czasie oraz wpływu aktywacji płytek krwi na MPV i liczbę płytek krwi w celu ustalenia czy MPV może działać jako marker aktywacji płytek krwi.