Środowisko i ekologia na suchych i półsuchych obszarach wiejskich Iranu

Zrównoważony rozwój społeczno-ekologiczny wynika z interakcji między systemami naturalnymi i społecznymi. Rozliczanie zasobów wodnych jest ważną częścią inwentaryzacji krajowych zasobów naturalnych i jest podstawowym warunkiem wstępnym do przygotowania bilansu zasobów naturalnych. Iran jako kraj rozwijający się znajduje się na obszarach suchych i półsuchych w których niedobór wody jest głównym problemem a ze względu na najwyższy poziom niedoboru wody w sektorze rolnym potrzeba efektywnego wykorzystania lub innymi słowy zarządzania wodą w rolnictwie jest nieunikniona. Zrównoważony rozwój w zakresie bezpieczeństwa wodnego oznacza skuteczne zarządzanie zasobami wodnymi w celu ciągłego osiągania celów społecznych bez przekraczania limitów ekologicznych aby utrzymać lub zwiększyć integralność ekologiczną i dobrobyt społeczny. Istnieje realna potrzeba przeanalizowania korzyści ekonomicznych i długoterminowej stabilności przyszłego rozwoju w stosunku do ochrony gruntów wysokiej klasy dla obecnych i przyszłych wymagań produkcyjnych. Rolnictwo jest działalnością wysoce wodochłonną a zasoby wodne na całym świecie są intensywnie wykorzystywane do produkcji żywności.