Stan natury i pierwotna dobroć

Rousseau jest filozofem który odmawia jakiejkolwiek organizacji swojej myśli ponieważ jego zdaniem rozbudowane i usystematyzowane rozumowanie przesłania spontaniczność intuicji która z drugiej strony powinna być siłą napędową poszukiwania prawdy. W tym sensie praca Genevy składa się z pęknięć przeciwieństw i licznych momentów inauguracyjnych: najwyraźniej jest to jego stały system. Aby wyjaśnić te zerwania i te niesystematyczne opozycje które rodzą różne paradoksy jednolita ale niekoniecznie uporządkowana lektura wymaga podwójnej formy zrozumienia a mianowicie z punktu widzenia metody i z punktu widzenia doktryny. Te dwa aspekty będą się przeplatać w trakcie naszej pracy a kwestia metody będzie wymagać dodatkowej uwagi biorąc pod uwagę że jest ona dość charakterystyczna wymaga szczegółowej ekspozycji mniej z zamiarem wykazania jej obiektywnej ważności niż sposobu w jaki genebrynista uważa ją za odpowiednią do badania ludzkiej natury.