Szkice Virgílii

W niniejszym artykule analizujemy postać Virgílii z powieści Memórias póstumas de Brás Cubas (1881) autorstwa Machado de Assis postrzeganej jako „konstelacja fragmentów tekstu zdolnych do generowania innych tekstów bez przyjmowania przede wszystkim danych obiektywnej rzeczywistości jako podstawy ale raczej przywłaszczając sobie ślady słowa Virgília(o). W tej ocenie należy wziąć pod uwagę kluczowe kategorie takie jak „konstelacja „mimesis „intertekstualność i „metajęzyk które ujęte we współczesnej perspektywie i odpowiednio splecione mogą wyjaśnić status postaci zbudowanej znacznie bardziej wokół pisarstwa narratora i eksperymentalistycznych szkiców niż rozwiązań dostarczanych przez kontekst społeczno-kulturowy zalecany przez literaturę realistyczną w tamtym czasie. Analiza jest zatem możliwa biorąc pod uwagę kompozycyjne aspekty dzieła na pierwszym planie ponieważ uwzględnienie sposobu w jaki narrator pisze to co mówi pozwala nam podnieść możliwość przedstawionego tutaj odczytania: Virgília jako znak konstelacyjny który rozprzestrzenia się w całej narracji.