Szlak wydzielania bilirubiny i jego zaburzenia

Identyfikacja i charakterystyka funkcjonalna licznych układów transportowych w błonie sinusoidalnej i kanalikowej hepatocytów znacznie poszerzyła naszą wiedzę na temat metabolizmu bilirubiny i przyczyniła się do wyjaśnienia molekularnych podstaw dziedzicznej żółtaczki. Ponadto zaburzenia regulacji układów transportowych wątroby i dróg żółciowych mogą wyjaśniać żółtaczkę w wielu nabytych schorzeniach wątroby. Praca ta koncentruje się na nowych aspektach przetwarzania bilirubiny w hepatocytach w oparciu o wyjaśnienie molekularnych podstaw zespołu Rotora. Pierwsze badanie dotyczy właściwości przeciwutleniających bilirubiny w tkance wątroby w modelu cholestazy obturacyjnej. W drugiej części przedstawiamy kilka nowych mutacji w genie ABCC2 związanym z zespołem Dubin-Johnson. W trzecim kluczowym badaniu poświęconym zespołowi Rotora wykazaliśmy że bialleliczne mutacje inaktywujące powodujące całkowity brak białek transportowych OATP1B1 i OATP1B3 prowadzą do żółtaczki typu Rotora. W ostatnim badaniu potwierdziliśmy że zmniejszona ekspresja białek Rotora może przyczyniać się do hiperbilirubinemia sprzężona w zaawansowanych chorobach wątroby z przeważającym typem cholestazy obturacyjnej.