Szybka transmisja danych w sieci Long Fat

Wydajność Internetu jest w dużym stopniu uzależniona od działania protokołu TCP. Wynika to z faktu że TCP jest najczęściej stosowanym protokołem transportowym. Wydajność protokołu TCP pogarsza się już od momentu nawiązania połączenia. Optymalny początkowy rozmiar okna wysyłania danych jest określany podczas fazy powolnego startu natomiast faza unikania przeciążenia służy do zarządzania stabilnym działaniem połączenia TCP. Powolny start charakteryzuje się słabą wydajnością we wszystkich sieciach w tym w sieciach bezprzewodowych i szybkich określanych jako sieci Long Fat Networks (LFN). Wynika to z faktu że powolny start jest bardzo powolny podczas nawiązywania połączenia a jego wykładniczy wzrost prowadzi do wyższego wskaźnika utraty pakietów. Opracowano wiele szybszych schematów uruchamiania aby przezwyciężyć niedoskonałości powolnego startu i poprawić wydajność podczas nawiązywania połączenia TCP ale standardowy protokół TCP nigdy nie był wydajny. Protokół Fibonacci TCP został opracowany w celu wyeliminowania wad standardowego protokołu TCP. Jednak wpływ tych schematów szybkiego uruchamiania na protokół Fibonacci TCP nie był dobrze znany.