Teoria ekspansji kuli ziemskiej i jej obfitości w wodę

Artykuł przedstawia szereg danych naukowych które wspierają ideę że Ziemia rozszerza się wraz z rozszerzaniem się wszechświata. Dane te obejmują dodawanie promieni kosmicznych i mikrometeorytów do Ziemi rozszczepianie się kontynentów na przestrzeni wieków i ciągły ruch płyt tektonicznych. Autor dochodzi do wniosku że Ziemia rozszerza się a jej płaskie tereny rozszerzają się wspierając ideę kosmicznej ekspansji.Badania dotyczą obfitości wody na Ziemi zauważając że oceany i morza pokrywają większość powierzchni Ziemi oprócz obecności ogromnych ilości wody w płaszczu i podziemnych rzekach. Autor dochodzi do wniosku że wnętrze Ziemi zawiera znacznie więcej wody niż sądzą naukowcy a pod powierzchnią Ziemi znajdują się stare i nowe rzeki. Sugeruje możliwość wydobycia tej wody i skierowania jej do współczesnych rzek w celu zwiększenia zasobów wodnych.Autor proponuje nową hipotezę dotyczącą galaktycznych pór roku dla Ziemi opartą na cyklach Milankovitcha i zmianach w ruchu Ziemi wokół Słońca. Sugeruje że Ziemia może zmierzać do galaktycznej wiosny w oparciu o obliczenia roku galaktycznego oraz wieku Ziemi i wszechświata. Porównuje te galaktyczne pory roku do okresów lodowcowych i międzylodowcowych przez które przeszła Ziemia i kwestionuje zasadność tej hipotezy.