Teoria science fiction i ekokrytyka

Przemiany i destrukcja natury często stanowią inspirację dla najsilniejszych narracji i najbardziej uderzających obrazów science fiction. Badanie science fiction z ekokrytycznego punktu widzenia stanowi produktywny interesujący i istotny sposób analizy sposobu przedstawiania natury i środowiska w tym gatunku a jednocześnie pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy działania samej science fiction. Książka ta stanowi przegląd teorii science fiction i eksperyment ekokrytyczny; zawiera analizę przedstawień natury i środowiska w trylogii Rifters Petera Wattsa oraz powieści Droga Cormaca McCarthy'ego. W powieściach tych natura jest na przemian hybrydowa umierająca zniszczona utracona nieobecna i opłakiwana. Oba dzieła na nowo wyobrażają sobie naturę kontekstualizują środowisko i ostatecznie przedstawiają postnaturalne światy w sposób który świadczy o podobnych strategiach literackich ale z jedną istotną różnicą krytyczną. Książka ta powinna rzucić nieco światła na teorię science fiction ekokrytykę literaturę ekodystopijną i postapokaliptyczną a także na takie pojęcia jak postnaturalność. Powinna być szczególnie przydatna dla studentów i badaczy zajmujących się tymi tematami.