Terapeutyczne i ewolucyjne aspekty cukrzycy

Cukrzyca jest zaburzeniem metabolicznym charakteryzującym się przewlekłą hiperglikemią wynikającą z defektu wydzielania i/lub działania insuliny. Było to retrospektywne badanie opisowe przeprowadzone w okresie jednego (01) roku od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. w Hôpital Fousseyni Daou (HFD) w Kayes. Nasze badanie obejmowało pacjentów z cukrzycą z ostrymi i/lub przewlekłymi powikłaniami oraz pacjentów w wieku 20 lat i starszych. Do badania włączono 406 pacjentów z cukrzycą co stanowiło 1965% chorobowości szpitalnej. Średni wiek w momencie diagnozy wynosił 5326±969 lat z przewagą mężczyzn i stosunkiem płci 062. Niewyrównanie glikemii (HbA1c > 7%) stwierdzono u 3992% pacjentów. Ostre powikłania obejmowały hipoglikemię (6857%) a następnie zespół hiperglikemii hiperosmolarnej (1714%) i cukrzycową kwasicę ketonową (1428%) ale nie wystąpiła kwasica mleczanowa. Mikroangiopatie obejmowały neuropatię obwodową (5351%) a następnie retinopatię cukrzycową (25%) i nefropatię (1601%).