Tiolowana cyklodekstryna

W niniejszej książce podjęto wysiłki w celu poprawy lokalnego dostarczania leków do różnych tkanek błony śluzowej poprzez enkapsulację w CD stosując strategie tiolowania i wstępnej aktywacji w celu przezwyciężenia niskiego czasu przebywania uczucia obcego ciała podrażnienia i innych barier biochemicznych. Badane CD α-CD i β-CD zostały z powodzeniem zmodyfikowane w celu uzyskania większej mukoadhezji wydłużenia czasu przebywania leku poprawy rozpuszczalności w wodzie i poprawy tolerancji leku poprzez zmniejszenie jego działania drażniącego. Tiolowanie CD przeprowadzono poprzez indukowanie grup aldehydowych a następnie koniugację cysteaminy. Niejonowe tiolowane CD zsyntetyzowano przez podstawienie grup hydroksylowych bromem a następnie tiolację tiomocznikiem. Tiolowane CD zostały dodatkowo ulepszone poprzez uodpornienie ich na utlenianie przy wyższym pH w roztworach poprzez wstępną aktywację wolnych grup tiolowych. Tiomery wielofunkcyjne polimery wykazywały zalety w przedłużonym czasie przebywania leku przez właściwości mukoadhezyjne. Obecność grup tiolowych prowadzi do tworzenia wiązań dwusiarczkowych między polimerem a podjednostką cysteinową glikoproteiny śluzu a tym samym wydłuża czas przebywania systemu dostarczania.