Tożsamość regionalna narodowa i europejska

Dzisiaj żyjemy w nowoczesnym społeczeństwie europejskim które jest pełne energii dynamiczne i coraz bardziej elastyczne. Rzadko kiedy zatrzymujemy się aby zastanowić się nad tym co stanowi o naszej społeczności. Unia Europejska powstała w oparciu o założenie że poprzez wymianę gospodarczą i kulturową oraz poczucie patriotyzmu i przywiązania do kontynentu uda się zapobiec przyszłym konfliktom. Pojawiają się pytania czy tożsamość narodowa pozostanie istotna w przyszłości; nastroje wobec tożsamości europejskiej wydają się być zróżnicowane i nie ma ogólnej tendencji do tworzenia państw postnarodowych. Kwestionowana jest zarówno istnienie tożsamości europejskiej jak i zdolność ludzi do rozwijania przywiązania do wielu terytoriów. Jak dotąd nie ma zgody co do tego co powoduje że ludzie rozwijają silną tożsamość regionalną i słabą tożsamość narodową lub odwrotnie. Dlatego celem niniejszej pracy jest po pierwsze zidentyfikowanie czynników prognostycznych przywiązania do tożsamości regionalnej narodowej i europejskiej a po drugie porównanie tych poziomów w różnych krajach. Analiza potwierdza że istnieje wiele tożsamości które wzajemnie się wzmacniają w zależności od kilku czynników prognostycznych.