Tranzyty na Atlantyku

Różne podejścia do migracji mają tendencję do podkreślania jednokierunkowości przepływów prowadząc pojęcia takie jak „tranzyty do bardziej ekskluzywnego rozumienia. Na przełomie XXI wieku mobilność Afrykańczyków do Europy była silnie podkreślana w mediach i sferach politycznych. Scenariusze te zostały skategoryzowane jako „migracje tranzytowe lub „kraje tranzytowe z których większość została zawarta w ideach nielegalnej migracji do krajów zachodnich. Po raz kolejny koncepcje te wkraczają w pole dyskursywne które umieszcza migrantów w wyobraźni odnoszącej się do porządku kolonialnego. To utrzymywanie się granic stworzonych w okresie kolonialnym jest nadal odczuwalne gdy obraz migrantów jest dyskursywnie tworzony jako osoby tranzytowe w przestrzeni ograniczonej do obywateli danego kraju. Celem jest pokazanie że doświadczenia ludzi są dynamiczne ujawniając powiązania i otwierając korytarze zgodnie z szerszymi powiązaniami społecznymi. Powiązania które przecinają archipelag Wysp Zielonego Przylądka i dają początek bogactwu i kreatywności które ludzie mogą ze sobą nieść.