Uczenie się i jego mechanizmy neuronalne

Istnieją dwie główne kategorie uczenia się: uczenie się nieasocjacyjne i asocjacyjne. Oba typy uczenia się mają podkategorie; na przykład uczenie się nieasocjacyjne dzieli się głównie na uczenie się przez przyzwyczajenie uwrażliwienie i uczenie się percepcyjne. Uczenie się asocjacyjne dzieli się na uczenie się klasyczne i operacyjne. Różne grupy neuronów są motywowane w zależności od rodzaju bodźców. Przyzwyczajenie wymaga neutralnych i nieszkodliwych bodźców które powodują zmniejszenie ilości substancji neuroprzekaźnikowych w neuronach ruchowych postsynaptycznych natomiast w przypadku uwrażliwienia bodźce są biologicznie istotne i powodują wzrost ilości substancji neuroprzekaźnikowych w neuronach ruchowych postsynaptycznych. Bodźce wzrokowe zwiększają plastyczność w różnych obszarach kory wzrokowej a bodźce słuchowe/somatosensoryczne zwiększają poziom glutaminianu i acetylocholiny w obszarach kory słuchowej. Po treningu bodźce warunkowe zwiększają poziom glutaminianu między neuronami presynaptycznymi i postsynaptycznymi w obwodzie móżdżku. W odniesieniu do warunkowania operacyjnego rodzaje stymulacji są nagrodą lub karą za zachowania. System uczenia się poprzez wzmocnienie lub nagrodę wiąże się z dopaminą w VTA a system karania z (5HT) w ciele migdałowatym hipokampie i korze przedczołowej.