Udział ludności wiejskiej na rzecz zrównoważonego rozwoju lokalnego (SD)

W ciągu ostatniego półwiecza nastąpiła ogromna różnorodność w polityce rozwoju obszarów wiejskich. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach istotna rola partycypacji społecznej była coraz częściej uznawana przez większość ekspertów i władz zajmujących się rozwojem. Główną filozofią partycypacji jest wykorzystanie zbiorowych myśli i pomysłów w procesie podejmowania decyzji. Dla rozwoju społeczności konieczne jest aby udział mieszkańców w zarządzaniu był obowiązkowy. Podczas gdy organizacja zarządzająca powinna podjąć poważne działania na rzecz obszarów wiejskich. Decydenci polityczni i agenci rządowi muszą skupić się na tych obszarach w celu zapewnienia dobrobytu i rozwoju. Struktury rozwoju obszarów wiejskich są postrzegane jako sprzyjające partycypacji obywatelskiej. Opierają się one na założeniu że zrównoważony rozwój można osiągnąć jedynie poprzez zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron. Udział społeczeństwa stał się ustawowym wymogiem w przygotowywaniu planów rozwoju. Motywacja ludzi do rozwoju jest w połowie drogi. Jednym z powszechnych narzędzi rozwoju społeczności są dobrowolne organizacje społeczne takie jak grupy lokalne grupy młodzieżowe kluby sportowe i lokalne stowarzyszenia mieszkańców.