Uznanie przez państwo i prawo do samostanowienia

Prawo do samostanowienia w prawie międzynarodowym jest często poszukiwane przez ludzi którzy zamierzają utworzyć państwo. Prawo to nie zawsze było powszechnie uznawane aż do czasów po II wojnie światowej i ery niepodległości kiedy stało się powszechnie uznawane za niezbywalne prawo narodu. Jednak roszczenia do prawa do samostanowienia utrzymywały się po tamtych czasach a okoliczności które je wymuszały pozostają rozbieżne. Poza przepisami prawa krajowego dotyczącymi procedury powoływania się na to prawo takimi jak wykorzystanie referendum w Wielkiej Brytanii nie istnieją żadne dyrektywy prawa międzynarodowego dotyczące sposobu realizacji prawa do samostanowienia. Wskazówki dotyczące tego w jaki sposób można skutecznie domagać się tego niezbywalnego prawa narodu i jakie czynniki wpływają na ten proces są zatem poszukiwane i znajdowane w odpowiedzi istniejących państw. Niniejsza książka za pomocą studiów przypadków pokazuje interakcję pojęć samostanowienia tworzenia państwa i uznania państwa gdy ludzie pragną państwowości w prawie międzynarodowym/dyplomacji. Książka ta jest demonstracyjnym przewodnikiem tematycznym dla nauczycieli i studentów prawa międzynarodowego/dyplomacji dyplomatów i wszystkich entuzjastów prawa międzynarodowego/dyplomacji.