Wady kostne przyzębia

Ubytki kostne przyzębia są częstym następstwem zapalenia przyzębia. Zdiagnozowanie ich obecności i ustalenie ich morfologii przed zabiegiem chirurgicznym wymaga dokładnego badania klinicznego w połączeniu z radiogramami o jakości diagnostycznej. Stanowi to wyzwanie kliniczne którego nie należy lekceważyć. Oczekuje się że leczenie ubytków śródkostnych przy użyciu metod zachowawczych w tym płatów dostępowych przyniesie średni przyrost przyczepu sondy o blisko 200 mm. Ubytki mogą zostać wypełnione nową kością na około 15 mm bez konieczności umieszczania przeszczepów. To wypełnienie kością nie oznacza automatycznie wytworzenia nowego przyczepu do powierzchni korzenia. Rozmiar ubytku ma znaczący wpływ na wynik leczenia zarówno w odniesieniu do utraty przyczepu sondą jak i wartości wypełnienia kości.Co więcej kąt pomiędzy powierzchnią korzenia a ścianą kostną ubytku śródkostnego stanowi kolejny ważny czynnik w procesie gojenia. Defekty na powierzchniach korzeni bez furkacji wydają się mieć większe szanse na wygojenie niż defekty związane z furkacją. Również pooperacyjna opieka wspomagająca wydaje się być jednym z najważniejszych czynników determinujących pozytywne wyniki leczenia.