Właściwości termiczne ogniowe i wilgotnościowe kompozytów polimerowych na bazie gliny

W ostatnim czasie nanokompozyty polimerowe na bazie gliny stały się nową klasą materiałów i przyciągnęły znaczne zainteresowanie oraz inwestycje w badania i rozwój. Wynika to w dużej mierze z ich nowych i często znacznie lepszych właściwości mechanicznych termicznych barierowych i wilgotnościowych w porównaniu z ich makro- i mikro- odpowiednikami. Są one rozważane do zastosowań w wielu różnych obszarach takich jak przemysł lotniczy morski elektroniczny sportowy i motoryzacyjny. W niniejszej książce przedstawiono badania eksperymentalne dotyczące synergistycznego działania bezhalogenowych środków ogniochronnych oraz wpływu nanoglinki na właściwości termiczne i ogniochronne nanokompozytów na bazie winyloestru. Badania dyfuzji wilgoci przez nanokompozyty polimerowe koncentrują się głównie na prawie dyfuzji Ficka i zastosowaniu modelu Langmuira do ich zachowania dyfuzyjnego. Omówiono głównie wpływ odstępu podstawowego niemodyfikowanej i organomodyfikowanej nanoglinki na zachowanie dyfuzyjne nanokompozytów.