Wdrożenie modelu szkoły uczenia się w formułowaniu strategii

W swojej książce Strategy Safari (FT Prentice Hall 2002) zatytułowanej „Przewodnik po dzikich terenach zarządzania strategicznego Henry Mintzberg Bruce Ahlstrand i Joseph Lampel przedstawili przegląd całej dziedziny badań akademickich i biznesowych dotyczących strategii oparty na serii wykładów wygłoszonych wcześniej przez Mintzberga. Sukces i porażka organizacji są sednem zarządzania strategicznego i sugeruje się że chociaż początki tej dziedziny leżą w praktyce i kodyfikacji zasad zarządzanie strategiczne postrzegało się przede wszystkim jako normatywne dążąc do opracowania praktycznie użytecznego zestawu koncepcji które menedżerowie mogliby wykorzystać do zarządzania. W niniejszej książce autorzy dążą do zrozumienia procesu uczenia się i jego elementów składowych oceniając czynniki determinujące szkołę uczenia się i ich zastosowanie w organizacjach. Następnie ocenili wkład i krytykę szkoły uczenia się. Autorzy po przeanalizowaniu ogromnej liczby publikacji podsumowali koncepcję szkoły uczenia się jako „zjawisko zaangażowania wszystkich w którym jednostki lub pracownicy są wzmacniani w zespołach aby poprawić swoje pragnienie i zdolność do tworzenia i odkrywania.