Web 2.0 a szkolnictwo wyższe

Pojawienie się narzędzi Web 2.0 znacznie ułatwiło tworzenie treści online. Ta ewoluująca koncepcja podkreśla fakt że użytkownik może teraz łatwo uczestniczyć w dostarczaniu treści internetowych. Praca przedstawia dwa badania empiryczne w kontekście szkolnictwa wyższego. Pierwsze badanie ma na celu zrozumienie postrzeganej przez wykładowców użyteczności narzędzi Web 2.0 w praktyce dydaktycznej. Zebrano opinie 681 nauczycieli z 11 instytucji. Wygenerowane modele integracyjne wykazały że postawy i poczucie własnej skuteczności były pozytywnymi czynnikami prognostycznymi zamiarów wykorzystania Web 2.0 przez kadrę naukową oraz faktycznego korzystania z niego. Normy społeczne miały wpływ na zamiary kadry naukowej dotyczące wykorzystania Web 2.0 ale na członków kadry naukowej znaczący wpływ mieli tylko ich koledzy a nie przełożeni ani studenci. Drugie badanie zostało przeprowadzone wśród studentów. Opiera się ono na próbie 550 studentów z pięciu instytucji. W modelach integracyjnych wykazano że na postawy studentów i ich zamiary korzystania z Web 2.0 w celu uzupełnienia nauki w klasie pozytywnie wpływały społeczna skuteczność własna zbiorowa samoocena tożsamości oraz wymiar samooceny określany jako impulsywność/aktywność.