Wieloaspektowa rola alendronianu statyny i metforminy w zapaleniu przyzębia

Metformina alendronian i statyny pojawiły się jako obiecujące środki do miejscowego podawania leków (LDD) w leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia. Leki te wykazują różnorodne właściwości farmakologiczne które zwiększają regenerację przyzębia i ustępowanie stanu zapalnego gdy są stosowane w połączeniu z konwencjonalną terapią mechaniczną. Każdy lek jest ukierunkowany na krytyczne aspekty patofizjologii zapalenia przyzębia w tym stan zapalny stres oksydacyjny i utratę kości wyrostka zębodołowego co czyni je cennymi narzędziami poprawiającymi wyniki terapeutyczne.Zastosowanie metforminy alendronianu i statyn jako środków LDD wykazuje znaczny potencjał w poprawie parametrów klinicznych radiograficznych i biochemicznych w przewlekłym zapaleniu przyzębia. Chociaż wstępne wyniki są obiecujące zmienność stężeń leków formulacji i systemów dostarczania wymaga dalszej standaryzacji i długoterminowych badań klinicznych. Środki te mogą służyć jako cenne uzupełnienie skalingu i planowania korzeni (SRP) oferując ukierunkowane korzyści terapeutyczne przy minimalnych ogólnoustrojowych skutkach ubocznych. Ich włączenie do rutynowej opieki periodontologicznej może potencjalnie poprawić wyniki leczenia pacjentów i na nowo zdefiniować strategie terapii periodontologicznej.