Wpływ komunikacji wspomagającej na umiejętności językowe

Dzieci z wrodzonymi poważnymi zaburzeniami zdrowia często mają ograniczone możliwości rozwoju komunikacyjnego i nie są w stanie wyrażać się za pomocą języka. Jeśli w ramach terapii logopedycznej nie następuje rozwój języka werbalnego należy zapewnić im środki wspomagające komunikację aby umożliwić im aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. Niniejsza praca dotyczy wpływu form wspomagających komunikację na określone funkcje językowe. Po definicjach pojęć w części pierwszej w części drugiej przedstawiono różne modele komunikacji i języka opisano typowy rozwój komunikacji przedjęzykowej i językowej a także szczególne cechy dzieci z poważnymi zaburzeniami. Część trzecia dotyczy komunikacji wspomaganej i środków behawioralnych dla osób bliskich w celu wspierania komunikacji. W części empirycznej omówiono metodę badań jakościowych oraz interpretację zebranych danych. W czwartym rozdziale podsumowano wyniki badań empirycznych oraz udzielono odpowiedzi na pytanie badawcze i dokonano jego interpretacji.