Wpływ niektórych wolnych rodników na biomolekuły

Zbadano właściwości przeciwutleniające serii 36 związków fenolowych 17 anilinowych i 11 heterocyklicznych w stosunku do nadtlenku wodoru i DPPH. W przypadku aktywności przeciwutleniającej nadtlenku wodoru związki anilinowe są bardziej aktywne niż związki fenolowe ze względu na właściwości redukujące związków anilinowych. Natomiast w przypadku aktywności zmiatającej DPPH związki fenolowe są bardziej aktywne niż związki anilinowe ze względu na niższe energie dysocjacji wiązania (BDE) O-H niż N-H. Stwierdzono że aktywność przeciwutleniająca związana ze strukturą związku zależy od liczby i położenia zawartej grupy aktywnej (-OH lub -NH2). Stwierdzono że pozycja orto jest bardziej aktywna ze względu na jej zdolność do tworzenia wewnątrzcząsteczkowych wiązań wodorowych (iHB). Obecność podwójnej struktury pierścienia aromatycznego w związkach fenolowych i anilinowych ma pozytywny wpływ na aktywność zmiatającą w obu testach. Grupa odciągająca elektrony ma pozytywny wpływ na aktywność zmiatającą nadtlenek wodoru ale ma negatywny wpływ na aktywność zmiatającą DPPH. Zbadano również ochronną rolę najbardziej aktywnych związków fenolowych i anilinowych w modelu kwasu linolowego.