Wpływ peptydu przeciwdrobnoustrojowego LL-37 na Pseudomonas areuginosa

Łącznie 39 izolatów P. aeruginosa wykorzystano do wykrycia rozwoju biofilmów przy użyciu metody płytek mikrotitracyjnych; 10 z tych izolatów było izolatami klinicznymi o znacznym poziomie oporności na antybiotyki. Minimalne stężenia hamujące (MIC) peptydu przeciwdrobnoustrojowego LL-37 przeciwko ośmiu izolatom P. aeruginosa które były wielolekooporne zostały określone przy użyciu testu płytek mikrotitracyjnych z barwnikiem resazuryną. W międzyczasie określono MIC cyprofloksacyny przy użyciu tych samych izolatów i tej samej metody a wyniki wykazały że aktywność hamująca wahała się od 78 do 125 μg/ml. Wyniki analizy synergistycznego działania kombinacji LL-37 i cyprofloksacyny metodą szachownicy wykazały że MIC dla obu peptydów przeciwdrobnoustrojowych zostały obniżone do bardzo niskich poziomów z FIC w zakresie (00024-026 μg/ml). Zgodnie z naszymi ustaleniami lokalne izolaty o wartościach poniżej MIC znacząco obniżyły regulację genów zaangażowanych w tworzenie biofilmu. W przypadku sześciu izolatów krotność ekspresji genu lasI z samym peptydem LL-37 wahała się od 018 do 097 i nastąpiła redukcja ekspresji genu w porównaniu z kontrolą.