Wymowa jako czynnik integracji społecznej

Niniejszy projekt koncentruje się na koncepcji tożsamości poprzez wymowę języka w szczególności hiszpańskiego oraz na konsekwencjach jakie ponoszą osoby zbliżone do grupy społecznej z którą nie podzielają rodzimych cech mowy. W odniesieniu do tego problemu argumentuje się znaczenie szkolenia nauczycieli w zakresie języka hiszpańskiego jako języka obcego oraz fonetyki i fonologii aby pomóc obcokrajowcom w ich integracji społecznej. Analizowana jest również perspektywa nauczycieli w odniesieniu do nauczania w tym obszarze oraz idea osiągnięcia idealnej wymowy. Ponadto podsumowano w jaki sposób ewoluowała wizja nauczania wymowy w klasie. Towarzyszy temu studium przypadku analizy głosu amerykańskiego ucznia hiszpańskojęzycznego. Głównym celem artykułu jest zapewnienie dalszych badań i wizualizacji lingwistyczno-społecznej gałęzi języka z zastosowaniem jej wkładu w poprawę podejścia edukacyjnego w klasie.