Zakażenie układu moczowego i marskość wątroby

Marskość wątroby prowadzi do pogorszenia nabytej i wrodzonej odporności związanej z jednej strony z niewydolnością wątroby a z drugiej z niedożywieniem. W rezultacie ta choroba wątroby predysponuje pacjentów do rozwoju infekcji głównie bakteryjnych ale także wirusowych i grzybiczych. Rzeczywiście częstość występowania infekcji bakteryjnych u pacjentów z marskością wątroby jest wyższa niż w populacji ogólnej. Infekcje te są poważne i mogą zagrażać życiu. Muszą być wcześnie wykryte i leczone. Infekcje dróg moczowych są preferowanym miejscem zakażenia a zarazki różnią się w zależności od nawyków leczenia. Infekcje te są częstym powikłaniem w przebiegu choroby i na ogół nie są bardzo objawowe dlatego wszyscy pacjenci ze zdekompensowaną marskością wątroby powinni być systematycznie poddawani badaniom cytobakteriologicznym moczu. Rzeczywiście po epizodzie zakaźnym pacjenci z marskością wątroby są narażeni na wysokie ryzyko dekompensacji marskości wątroby a także ryzyko wystąpienia powikłań takich jak ostra niewydolność nerek.