Zasada badania za pomocą cytometrii przepływowej

Cytometria przepływowa jest użyteczną metodą uzyskiwania fenotypu i charakterystyki komórek. Opiera się ona na rozpraszaniu światła przez badane komórki i emisji przez nie fluorescencji. Emisję fluorescencji uzyskuje się poprzez bezpośrednie użycie barwników fluorescencyjnych lub kombinacji barwników fluorescencyjnych i przeciwciał monoklonalnych. Te przeciwciała sprzężone z fluorescencją mogą wykrywać i wiązać się z cząsteczkami powierzchniowymi lub związkami wewnętrznymi komórek umożliwiając identyfikację typów komórek w zróżnicowanej populacji komórek za pomocą cytometrii przepływowej. Metoda ta została zasadniczo opracowana przez immunologów którzy próbowali sortować czyste populacje komórek od siebie i po namnożeniu ich w pożywce do hodowli komórkowej w celu zbadania indywidualnej roli każdej komórki w układzie odpornościowym. Obecnie coraz częściej wykorzystuje się nowoczesne technologie w celu zwiększenia szybkości i łatwości wykonywania pracy. Cytometria przepływowa jest powszechnie stosowana do identyfikacji linii komórkowej analizy dojrzałej tkanki komórkowej i wykrywania heterogeniczności w populacji komórek nowotworowych. W ostatniej dekadzie wykorzystanie tej metody w laboratoriach klinicznych i diagnostyce różnych typów nowotworów dramatycznie wzrosło.