Zastosowanie systemu logiki rozmytej w wyborze komponentów oprogramowania

Ostatnia dekada pokazała że sama koncepcja obiektowa nie jest wystarczająco skuteczna aby sprostać szybko zmieniającym się wymaganiom bieżących aplikacji. System oparty na komponentach zapewnia elastyczność poprzez wyraźne oddzielenie stabilnych części systemów (tj. komponentów) od specyfikacji ich składu. Aby skutecznie wykorzystać ponowne użycie komponentów w tworzeniu oprogramowania opartego na komponentach konieczne jest zmierzenie ich ponownej użyteczności. Jednak ze względu na charakter komponentów jako czarnych skrzynek których źródło nie jest dostępne trudno jest stosować konwencjonalne miary w tworzeniu oprogramowania opartego na komponentach ponieważ wymagają one analizy kodu źródłowego. W niniejszym badaniu przyjęliśmy podejście oparte na logice FUZZY w celu oszacowania ponownej użyteczności komponentów. Uwzględniono kilka czynników ponownej użyteczności.