Zespół ostrej niewydolności oddechowej u dzieci

Wprowadzenie: Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) u dzieci ma specyficzne cechy które wpływają na jego rozpoznanie leczenie i rokowanie. Cel: Opisanie epidemiologicznych terapeutycznych i ewolucyjnych cech pediatrycznego ARDS. Pacjenci i metody: Badanie opisowe przeprowadzone na oddziale intensywnej terapii pediatrycznej w ciągu 4 lat. Do badania włączono pacjentów w wieku od 15 dni do 16 lat u których rozpoznano ARDS. Wyniki: Zarejestrowano 21 przypadków pediatrycznego ARDS. Średnia wieku wynosiła 18 ± 38 roku. Duszność była głównym powodem przyjęcia do szpitala w 952% przypadków z objawami polipnoe (905%) sinicą (143%) i objawami niewydolności oddechowej (81%). ARDS był łagodny u 1 pacjenta umiarkowany u 11 pacjentów i ciężki u 9 pacjentów ze średnimi wskaźnikami utlenowania i saturacji wynoszącymi odpowiednio 204 i 149. Etiologia była następująca: ciężkie zapalenie oskrzelików u 12 pacjentów.