Zintegrowane z budynkiem systemy fotowoltaiczne/termiczne (BIPV/T) dla przyszłości

Zastosowania fotowoltaiki w budynkach zaczęły pojawiać się w latach 70. ubiegłego wieku. Moduły fotowoltaiczne w aluminiowych ramach były podłączane lub montowane na budynkach które zwykle znajdowały się w odległych obszarach bez dostępu do sieci elektrycznej. W latach 80-tych zaczęto prezentować moduły fotowoltaiczne montowane na dachach. Te systemy fotowoltaiczne były zwykle instalowane na budynkach podłączonych do sieci energetycznej na obszarach ze scentralizowanymi elektrowniami. W latach 90. produkty budowlane BIPV specjalnie zaprojektowane do integracji z przegrodami zewnętrznymi budynków stały się dostępne na rynku. W pracy doktorskiej Patriny Eiffert z 1998 roku zatytułowanej An Economic Assessment of BIPV postawiono hipotezę że pewnego dnia pojawi się wartość ekonomiczna dla handlu energią odnawialną. W pasywnym projektowaniu budynków słonecznych okna ściany i podłogi są wykonane tak aby zbierać przechowywać odbijać i rozprowadzać energię słoneczną w postaci ciepła w zimie i odrzucać ciepło słoneczne w lecie. Nazywa się to pasywnym projektowaniem słonecznym ponieważ w przeciwieństwie do aktywnych systemów ogrzewania słonecznego nie wymaga użycia urządzeń mechanicznych i elektrycznych. Fotowoltaiczno-termiczne hybrydowe systemy solarne (PVT) zostały przedstawione w jednym urządzeniu.