Zmiany osadnicze w zmodernizowanych dzielnicach miasta Lusaka

Ruchy i sieci obywatelskie a także organizacje międzynarodowe takie jak UN-Habitat w ostatnich latach przekonały wiele rządów na globalnym Południu do zmiany polityki dotyczącej miejskich slumsów. Argumentowano że wyzwanie jakim są slumsy nie może być rozwiązywane poprzez gwałtowne eksmisje i że należy stosować zrównoważone podejścia. W związku z tym nastąpiło uznanie slumsów poprzez ich modernizację. Co istotne projekty oparte na stopniowej poprawie infrastruktury sąsiedzkiej i samopomocy mieszkaniowej zostały oskarżone o faktyczne krzywdzenie ludzi którym miały pomóc. Modernizacja i legalizacja wywołują procesy rynkowe które skutkują szeregiem negatywnych skutków dla osób o niskich dochodach takich jak eskalacja wartości gruntów i wzrost czynszów mieszkaniowych. Zmiany te służą przyciąganiu enklaw ekonomicznych i wypieraniu najbiedniejszych mieszkańców osiedli co towarzyszy standardowym formom gentryfikacji. Jednak zmiany w charakterze sąsiedztwa przejawiają się obecnie w ekonomicznych społecznych i kulturowych wskaźnikach gentryfikacji choć jest to rodzaj gentryfikacji specyficzny dla warunków nieformalności na globalnym Południu.